zondag 17 januari 2010
Eindeloos verlangen zo pijnlijk als een lichaam bedolven onder de scherven van een weemoedig opgedronken wiskyfles. Tapijten vol harteloze woorden omringd door vers bloed. Ooit zal hij er zijn, maar ooit zal nooit komen. Als een hert dat wacht om te transformeren als prooi, zo zal ik rusten tot gij wederkeren zult, in mijn open armen en borst.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten