Hartstocht. Ik ben één. Ik ben velen. Ik ben zoals wij zijn - eeuwig, tijdloos.

Danièlle Ik koester een voorliefde voor netelige aspecten, punctuele tussenkomsten, begoocheling en heroriëntering, herkenbare beelden gevuld met licht en lucht, de menselijke aanwezigheid op een ander niveau, meerkleurig uitgewaaierde schaduwen, modellen en metaforen, optische verwarring en gezichtsbedrog, spiegelpaleizen, onverwacht, spectaculair, de structuur van een vluchtige en haast onmogelijk te analyseren waarneming die je het gevoel geeft dat je ‘geëntertaind’ wordt. Entertainment is in ons leven zo continu en alomtegenwoordig dat het onzichtbaar wordt. Je zou onze verhouding met de wereld van entertainment kunnen vergelijken met de ervaring een eindeloze persconferentie te moeten bijwonen waar niemand de spreker een vraag stelt. Is the question the answer?

Een strooptocht door de wereld om visuele impressies te verzamelen. Geen beeld zonder begrenzing. Destroyed by the reality of their public existence, of their capitulation to the meaningless regime of culture that limits and contains them.

Hier is niets te zien, valt niets te verwachten. Dat is de ontnuchterende vaststelling.